Yaşasın Karma

Evet bugünkü yayınımıza yeni ofisimden gerçekleştiriyorum.

Siz 9 günlük tatil sendromunu yaşarken ben ise dört buçuk aydır tatil,dinlenme,kendini tanıma,sindirme,barışma ve eğlenme dönemini bugün bitirdim. Ve şuanda hissettiklerimi anlatabilmem zor aslında.

Bir yanım sabah erken kalkıp işe gitmeyi özlemiş olsa da diğer yanım ise halen yatakya 12’ye kadar maymunluk edip aylak aylak tv seyretmenin keyfini sürmek istiyor. Hangisi melek yanım ben bile bilmiyorum.

Dört buçuk  aydır cebimde birikmiş olan parayı yediğim için artık düzenli para kazanmam gereken bir işe girmem gerekiyordu. Işte zaten bu gereklilik bile insanı delirtebiliyor.

Son geçirdiğim,bu dönemde her şeyi (nerdeyse) keyfimce yaşadım. Tatillere gittim,denizlere girdim, istediğim zaman uyandım,ne istiyorsam onu yaptım ve ne istemiyorsan onu yapmadım. Ama son nokta aslında şahaneydi. Evet ilk yazımda yazdığım gibi 25 nisanda boşanmıştım ama gerçekten bu son tatilim benim için kutlama niteliğindeydi. Sevgili ev arkdaşım Pie ile bayramda ne yapalım diye konuşurken ilk once Ayvalık semalarına bir gezi yapalım dedik. Sonrasında Asoss’a giden arkadaşlarımıza takılıp oraları talan etmek geldi içimizden. Daha sonra durduk ve bu bayramda evde oturalım güzel güzel dedik. En kötü adalara falan gider denize gireriz dedik. Ama evdeki hesap çarşıya uymadı ve iyiki de uymadı.

Hayatımın en güzel tatillerinden birini yaşadım. Alaçatı-Çeşme’yi,Pie ile geçen 5 günü ve bu 5 gün peşimizi bırakmayan şansımızı unutmam mümkün değil. GNR t-shirtüm sayesinde bedava biletten tutunda, mükemmel bir otelde kalabilme şansımıza, bulduğumuz uçak biletlerin ucuzluğuna, sevgili festival çalışanı Umut’un yardımlarını, bizi usanmadan ordan oraya taşıyan ulaşımımızı sağlayan insanları unutamam.

En son çalıştığım zaman tanıdığım bir sürü insanla tekrar biraraya geldim. İşte o zaman Karma'ya tekrar inandım. O kadar çok hakkım yendi ki o kadar çok üzüldümki son 1 yılda. Ama o zamanlardan tanıdğım insanların pozitif enerjileri ile muhteşem bir tatil geçirdim. Hepsine kendimi sevdirmeyi başarmışım, hepsi gerçekten beni anlamış. Hepsi ile dertleştiğimde benim görmediğim şeyleri bile görmüşler ve farkındaymış zaten hepsi. Işte böyle zamanlarda ne kadar üzülmüş olursam olayım beni üzen insanların varlıklarına şükredebiliyorum. Çünkü bu insanların kalbini sevgisini kazanmış olmam benim için büyük mutluluk.

 Hem de ne büyük. Bu nedenlerle tekrardan insanlara güvenebiliyorum. Bu nedenlerle tekrar çiçek açabiliyorum.

 

Bu muhteşem insanların sayesinde yeni bir sürü insanla tanışıp gönlümce eğlendim. Şimdi bunları yeni masamda yazıyorum.

Dört buçuk ay sonra işe geri döndüm. Ofis ortamına.

Iyiyim,mutluyum ve ne güzelim.

                                                                                       zerae